Palazzo Zanca (Ratusz) i antykwarium

Piazza Unione Europea. (Otwórz mapę)
(75)

Opis

Siedziba gminy Messina została wybudowana w latach 1914–1924 w ramach projektu Arch. Antonio Zanca, od którego pochodzi nazwa budynku. Zbudowany przy użyciu technik antysejsmicznych Ratusz przypomina dominujący styl eklektyczny w mieście po trzęsieniu ziemi w 1908 r., Ale nawiązuje również do tematów XIX-wiecznego klasycyzmu. Przed trzęsieniem ziemi budynek gminy znajdował się naprzeciwko morza wśród budynków majestatycznego Palazzata, którego obecnie są tylko ślady druków i starych fotografii.

W trójkątnym tympanonie nad głównym wejściem pośrodku widnieje Królowa Peloro, z trójzębem w ręku, a po bokach dwie bohaterki Messyny z Sycylijskich Nieszporów z 1282 r., Dina i Clarenza.

W środku, pośrodku głównej klatki schodowej, znajduje się popiersie z brązu poświęcone Antonello da Messina, aw różnych pokojach na pierwszym piętrze można podziwiać freski malarzy Adolfo Romano i Daniele Schmidta. W pałacu znajduje się również fresk Alonzo Rodrigueza poświęcony ostatniej wieczerzy: namalowany w 1617 r. Dla kościoła San Maria di Gesù inferiore (dziś już nie istnieje), został umieszczony w Palazzo Zanca w 1951 r.
Bogata szkatuła skarbów, bardzo duży pałac, zawiera pozostałości rzymskiego kompleksu budynków cesarskich i pozostałości średniowiecznego miasta, Antiquarium. Otwarty 14 lutego 2009 r. W ramach pierwszej imprezy kulturalnej „Noc Kultury” jest pierwszym prawdziwym muzeum archeologii w Mesynie, które do tej pory zrealizowano. Założony w 1976 r. Podczas wykopalisk na budowę kompleksu nowych urzędów miejskich, obszar archeologiczny Palazzo Zanca został uratowany, nawet jeśli został mocno uszkodzony.

Główne ocalałe kompleksy budynków można pogrupować w dwa główne sektory: 1) Monumentalny kompleks budynków z czasów rzymskiego imperium I i II wieku naszej ery C.; 2) Przetrwająca część grubego zachodzenia średniowiecznych struktur zamieszkałych, chronologicznie między sek. XII i XV i rozmieszczone po bokach dwóch dróg przecinają się między sobą znane z toponimów Via della Neve i Vico della Neve.

W pawilonie Antiquarium odsłonięto materiał i szczątki zwierzęce znalezione podczas wykopalisk w witrynach sklepowych, co również świadczy o nawykach żywieniowych mieszkańców tamtych czasów.