Pałac na Górze Miłosierdzia

Via 24 Maggio, 82. (Otwórz mapę)
(75)

Opis

W 1551 r. Jeden z byków papieskich Leona X zachęcał do tworzenia organizacji charytatywnych, takich jak lombardy, w celu wyprowadzenia ludzi ze szponów lichwiarzy. Na podstawie tego aktu, w 1581 r. Arcybractwo Azzurri (błękit nieba, z koloru ich płaszcza użytego podczas ceremonii), który wcześniej zbudował szpital, zbudowało Monte di Pietà. Początkowo powstało w miejscu, gdzie kilka lat wcześniej, na ruinach kościoła pod wezwaniem św. Bazylego, to samo bractwo zbudowało kościół Santa Maria della Pietà. W 1616 r. Projekt budowlany przekazano jezuickiemu architektowi Natale Masuccio. Zmarł w 1619 r. Po zrobieniu tylko dna budynku. W tym momencie anonimowy architekt kontynuował prace nad realizacją planów architektonicznych poprzednika. Dopiero w XVIII wieku budynek przyjął obecny wygląd: w 1741 r., Z okazji 200. rocznicy Azzurri, dokonano pięknego lotu schodami prowadzącymi do kościoła, który został zaprojektowany przez architekta A. Basile i malarz P. Campolo. Został wykonany z różowego marmuru z Taorminy. Schody nadały również wnętrzu aspekt scenograficzny, dzięki pochyłości ziemi i piramidy w kształcie kościoła. Marmurowa fontanna przedstawiająca Obfitość Ignazio Buceti została umieszczona w połowie schodów na środku schodów.

Budynek wychodzi na Via XXXIV Maggio z jego piękną, XVIII-wieczną fasadą, charakteryzującą się portalem o kształcie popielatym z marmurową tablicą, na której jest napis „MONTE DI PIETÀ” na górze. Na łuku znajduje się tablica z napisem: „MAIOR OMNIUM CHARITAS 1789” na pamiątkę jego odbudowy po trzęsieniu ziemi w 1783 r. Po bokach znajdują się cztery okna i sześć nisz, podczas gdy piętro, zniszczone przez trzęsienie ziemi, było nie odbudowany. Po wejściu do budynku znajdziesz się w foyer ze sklepieniem kolebkowym. Po lewej stronie znajdują się drzwi prowadzące na wyższe piętra, a przed tobą fontanna zbudowana w 1732 r.

Szeroki dziedziniec, z którego zaczynają się schody, prowadzi do kościoła, który niegdyś ozdobiony cennymi obrazami, takimi jak „Pietà” z Guinaccia i kilkoma freskami autorstwa Filippo Tancredi i Placido Campolo, które zginęły podczas trzęsień ziemi w latach 1783 i 1908. Druga wojna światowa spowodowała inne uszkodzenia konstrukcji iw 1979 r. został przywrócony. Obecnie budynek, należący do Azzurri, jest często wykorzystywany do imprez kulturalnych, takich jak przedstawienia teatralne, koncerty i wystawy.